Μαθητής Ε´ Τάξης Δημοτικού Σχολείου Αγίου Κηρύκου Ικαρίας στέλνει το δικό του μήνυμα με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού και την καραντίνα στο σπίτι.

Κάνει αναφορά στις ελλείψεις σε γιατρούς και υγειονομικό υλικό, την ίδια ώρα που δαπανώνται τεράστια ποσά σε πολεμικούς εξοπλισμούς.

Αναφέρεται στο «μένουμε σπίτι» την ίδια ώρα που υπάρχουν συνάνθρωποί μας άστεγοι και πρόσφυγες στριμωγμένοι σε μικρούς και άθλιους χώρους και άνεργοι που έχασαν τις δουλειές τους.

Για το θέμα της τηλεκπαίδευσης λέει πως το διαδίκτυο σέρνεται ή πέφτει, πολλοί συμμαθητές του δεν έχουν καν υπολογιστή, κυρίως όμως θέλει να βλέπει τους φίλους και τους δασκάλους του «ζωντανά» και όχι μέσα από μια οθόνη…

Καταλαβαίνει πολλά περισσότερα από όσα νομίζουν οι… μεγάλοι, λέει να μένουμε δυνατοί και όχι σιωπηλοί και κλείνει με την προτροπή του Δον Κιχώτη προς τον Σάντσο Πάντσα: «Να αλλάξουμε τον κόσμο, φίλε Σάντσο, δεν είναι τρέλα ούτε ουτοπία είναι αυτό που λένε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!».